דער בלוטיקער שפּאַס
דאָס דרײַ־און־פֿערציקסטע קאַפּיטל: ענדע גוט ― אַלעס גוט
מיר װעלן נישט באַמיִען אונדזערע לעזער מיט אַן
אױספֿירלעכע באַשרײַבונג, װי אַזױ ס'איז פֿאָרגעקומען דער װײַטערער „אָביסק“.
אין קורצן קענען מיר נאָר פֿאַרזיכערן, אַז ער איז געמאַכט
געװאָרן װי עס געהער צו זײַן, נאָך אַלע דינים און מינהגים. עס זענען
אױסגעפֿאָרשט געװאָרן אַלע װינקעלעך, אין שאַפֿע און אױף דער
שאַפֿע און אונטער דער שאַפֿע און צװישן דער שאַפֿע. מע האָט זיך
נישט געפֿױלט כאַפּן אַ קוק אױך אונטער אַלע בעטן און אין קיך
אַרײַן, אַרײַנגעשטעקט די נאָז אַפֿילו אין דײזשקעלע פּסחיקן באָרשט,
איבערצײַגט זיך, אַז עס שמעקט מיט בוריקעס. עס זענען
איבערגעבלעטערט געװאָרן אַלע ספֿרים און ביכער, אַפֿילו שׂרהס טײַטש־חומש
מיט אַלע „תּחינות ובקשות“. אױך בעטיס און סיאָמקעס ביכער און
ביכלעך זענען איבערגעקוקט געװאָרן און אַװעקגעלײגט געװאָרן
צוריק אױף זײער אָרט. נאָר אײן בוך האָבן זײ געפֿונען פֿאַר נױטיק
צוצונעמען מיט זיך. אױף דעם דאָזיקן ספֿר האָט זײ אָנגעװיזן אָן
װערטער יענער שטיל־שװײַגנדער פּאַרשױן מיט די בלױע ברילן.
פֿריִער האָט ער אַלײן אַרײַנגעקוקט אינעם דאָזיקן ספֿר אַרײַן, זיך
פֿאַראינטערעסירט מיט אַ בלעטל, װאָס איז געװען פֿאַרבױגן.
נאָכדעם האָט ער צוגעטראָגן דעם ספֿר צום עלטסטן װאָס מיט דער
ליסינע, געגעבן אים אַ װײַז מיטן פֿינגער אױפֿן צוגעבױגענעם
בלעטל. יענער האָט זיך, װײַזט אױס, אױך שטאַרק
פֿאַראינטערעסירט מיטן ספֿר, צוגערופֿן מיט די אױגן דעם זשאַנדאַרם,
װאָס האָט זיך אָנגעבױגן איבערן ספֿר, אַ קוק געטאָן און אָ הוסט
געגעבן, גענומען זיך דרײען די װאָנצעס. נאָך אים האָבן
|
|
der blutiker shpas
dos dray-un-fertsikste kapitl: ende gut ― ales gut
mir veln nisht bamien undzere lezer mit an
oysfirlekhe bashraybung, vi azoy s'iz forgekumen der vayterer "obisk''.
in kurtsn kenen mir nor farzikhern, az er iz gemakht
gevorn vi es geher tsu zayn, nokh ale dinem un minhogem. es zenen
oysgeforsht gevorn ale vinkelekh, in shafe un oyf der
shafe un unter der shafe un tsvishn der shafe. me hot zikh
nisht gefoylt khapn a kuk oykh unter ale betn un in kikh
arayn, arayngeshtekt di noz afile in deyzhkele peysekhikn borsht,
ibertsaygt zikh, az es shmekt mit burikes. es zenen
ibergebletert gevorn ale sforem un bikher, afile shores taytsh-khumesh
mit ale "tkhines ubakoshes''. oykh betis un syomkes bikher un
bikhlekh zenen ibergekukt gevorn un avekgeleygt gevorn
tsurik oyf zeyer ort. nor eyn bukh hobn zey gefunen far noytik
tsutsunemen mit zikh. oyf dem dozikn seyfer hot zey ongevizn on
verter yener shtil-shvaygnder parshoyn mit di bloye briln.
frier hot er aleyn arayngekukt inem dozikn seyfer arayn, zikh
farinteresirt mit a bletl, vos iz geven farboygn.
nokhdem hot er tsugetrogn dem seyfer tsum eltstn vos mit der
lisine, gegebn im a vayz mitn finger oyfn tsugeboygenem
bletl. yener hot zikh, vayzt oys, oykh shtark
farinteresirt mitn seyfer, tsugerufn mit di oygn dem zhandarm,
vos hot zikh ongeboygn ibern seyfer, a kuk geton un o hust
gegebn, genumen zikh dreyen di vontses. nokh im hobn
|
דער בלוטיקער שפּאַס
דאָס דרײַ־און־פֿערציקסטע קאַפּיטל: ענדע גוט ― אַלעס גוט
מיר װעלן נישט באַמיִען אונדזערע לעזער מיט אַן
אױספֿירלעכע באַשרײַבונג, װי אַזױ ס'איז פֿאָרגעקומען דער װײַטערער „אָביסק“.
אין קורצן קענען מיר נאָר פֿאַרזיכערן, אַז ער איז געמאַכט
געװאָרן װי עס געהער צו זײַן, נאָך אַלע דינים און מינהגים. עס זענען
אױסגעפֿאָרשט געװאָרן אַלע װינקעלעך, אין שאַפֿע און אױף דער
שאַפֿע און אונטער דער שאַפֿע און צװישן דער שאַפֿע. מע האָט זיך
נישט געפֿױלט כאַפּן אַ קוק אױך אונטער אַלע בעטן און אין קיך
אַרײַן, אַרײַנגעשטעקט די נאָז אַפֿילו אין דײזשקעלע פּסחיקן באָרשט,
איבערצײַגט זיך, אַז עס שמעקט מיט בוריקעס. עס זענען
איבערגעבלעטערט געװאָרן אַלע ספֿרים און ביכער, אַפֿילו שׂרהס טײַטש־חומש
מיט אַלע „תּחינות ובקשות“. אױך בעטיס און סיאָמקעס ביכער און
ביכלעך זענען איבערגעקוקט געװאָרן און אַװעקגעלײגט געװאָרן
צוריק אױף זײער אָרט. נאָר אײן בוך האָבן זײ געפֿונען פֿאַר נױטיק
צוצונעמען מיט זיך. אױף דעם דאָזיקן ספֿר האָט זײ אָנגעװיזן אָן
װערטער יענער שטיל־שװײַגנדער פּאַרשױן מיט די בלױע ברילן.
פֿריִער האָט ער אַלײן אַרײַנגעקוקט אינעם דאָזיקן ספֿר אַרײַן, זיך
פֿאַראינטערעסירט מיט אַ בלעטל, װאָס איז געװען פֿאַרבױגן.
נאָכדעם האָט ער צוגעטראָגן דעם ספֿר צום עלטסטן װאָס מיט דער
ליסינע, געגעבן אים אַ װײַז מיטן פֿינגער אױפֿן צוגעבױגענעם
בלעטל. יענער האָט זיך, װײַזט אױס, אױך שטאַרק
פֿאַראינטערעסירט מיטן ספֿר, צוגערופֿן מיט די אױגן דעם זשאַנדאַרם,
װאָס האָט זיך אָנגעבױגן איבערן ספֿר, אַ קוק געטאָן און אָ הוסט
געגעבן, גענומען זיך דרײען די װאָנצעס. נאָך אים האָבן
|