שלום עליכם
דאָס צװײ־און־פֿערציקסטע קאַפּיטל: דער ערשטער „אָביסק [обыск: דורכזוך]“
פֿון דער גאַנצער כאַליאַסטרע אומגעריכטע געסט, װאָס האָבן
זיך אַרײַנגעריסן צו די שאַפּיראָס, האָט דוד דערקענט מער נישט אַז
אײנעם; דאָס איז געװען זײַנער אַן אַלטער באַקאַנטער
„אָקאָלאָדאָטשניק [קאַפּיטאַן פֿון פּאָליצײ־דיסטריקט]“, װאָס דוד האָט אים נישט אײן מאָל „גענתנט אין יד
אַרײַן“ סײַ אונטער אַ יום־טובֿ, סײַ אין די טעג פֿון אַ גאַנץ יאָר.
נישט נאָר אַ גוטער באַקאַנטער איז דאָס געװען, נאָר טאַקע, מ'קען
זאָגן, אַ גוטער פֿרײַנד. עס זענען געװען צײַטן, װאָס דער עסק
איז בײַ זײ געגאַנגען אױף „דו“, דאָס הײסט נישט, חס־ושלום, אַז
דוד האָט געזאָגט דעם „אָקאָלאָדאָטשניק“ ו, נאָר פֿאַרקערט, דוד
אים „איר“, און ער דודן „דו“, און דאָס אַלײן איז דאָך שױן אַ
סימן, אַז מ'איז בײַם פּריץ אַ שטיקל חשובֿ... אױסער דעם דאָזיקן
„אָקאָלאָדאָטשניק“, זענען אַלע אַנדערע אָקאָלאָדאָטשנע נאַדזיראַטעלעס און
די אַלע איבעריקע פּאַרשױנען געװען פֿאַר שאַפּיראָן אינגאַנצן פֿרעמד.
עס האָט זיך אים אױסגעװיזן, אַז דאָס זענען מענטשן, װאָס
געהערן זיך מיט פּראַװאָזשיטעלסטװע גאָר נישט אָן. אײנער מיט אַ
ליסינע און מיט גוטע גרױע אױגן, נישט קײן גרױסע עפּאָלעטלעך,
זעט אױס עפּעס אַ מין „סודיאַ [судья: ריכטער]“, אָדער אַ „סודיעבנע סליעדאָװאַטעל [следователь: דעטעקטיװ]“,
אָדער גאָר אַ פֿרעדסעדאַטעל [председатель: פֿאָרזיצער] פֿון „אָקרוזשנע סוד [окружной суд: געריכט פֿון דיסטריקט]“, און נאָך אײנער אַ
פֿײַנער יונג מיט שײנע װאָנצעס, אַ אָפֿיציר, און אפֿשר אַ
„פּאָלקאָװניק“, נאָר, דאַכט זיך, אַז נישט גלאַט אַ פּאָלקאָװניק, נאָר אַ
זשאַנדאַרמסקי פּאָלקאָװניק...
אַן אַנדערן אױף שאַפּיראָס אָרט װאָלט אַזאַ זאַך אפֿשר נישט
אָנגערירט אין דער לינקער פּאה: לאָז זײַן אַ פּראָסטער פּאָלקאָװניק,
|
|
sholem aleykhem
dos tsvey-un-fertsikste kapitl: der ershter "obisk [обыск:
durkhzukh]''
fun der gantser khalyastre umgerikhte gest, vos hobn
zikh arayngerisn tsu di shapiros, hot Doved derkent mer nisht az
eynem; dos iz geven zayner an alter bakanter
"okolodotshnik [kapitan fun politsey-distrikt]'', vos Doved hot im nisht eyn
mol "geNosnt in yad
arayn'' say unter a yum-tuv, say in di teg fun a gants yor.
nisht nor a guter bakanter iz dos geven, nor take, m'ken
zogn, a guter fraynd. es zenen geven tsaytn, vos der eysek
iz bay zey gegangen oyf "du'', dos heyst nisht, khasvesholem, az
Doved hot gezogt dem "okolodotshnik'' u, nor farkert, Doved
im "ir'', un er dudn "du'', un dos aleyn iz dokh shoyn a
simen, az m'iz baym porets a shtikl khoshev... oyser dem dozikn
"okolodotshnik'', zenen ale andere okolodotshne nadzirateles un
di ale iberike parshoynen geven far shapiron ingantsn fremd.
es hot zikh im oysgevizn, az dos zenen mentshn, vos
gehern zikh mit pravozhitelstve gor nisht on. eyner mit a
lisine un mit gute groye oygn, nisht keyn groyse epoletlekh,
zet oys epes a min "sudya [судья: rikhter]'', oder a "sudyebne slyedovatel
[следователь: detektiv]'',
oder gor a fredsedatel [председатель: forzitser] fun "okruzhne
sod [окружной суд: gerikht fun distrikt]'', un nokh eyner a
fayner yung mit sheyne vontses, a ofitsir, un efsher a
"polkovnik'', nor, dakht zikh, az nisht glat a polkovnik, nor a
zhandarmski polkovnik...
an andern oyf shapiros ort volt aza zakh efsher nisht
ongerirt in der linker peye: loz zayn a proster polkovnik,
|
שלום עליכם
דאָס צװײ־און־פֿערציקסטע קאַפּיטל: דער ערשטער „אָביסק [обыск: דורכזוך]“
פֿון דער גאַנצער כאַליאַסטרע אומגעריכטע געסט, װאָס האָבן
זיך אַרײַנגעריסן צו די שאַפּיראָס, האָט דוד דערקענט מער נישט אַז
אײנעם; דאָס איז געװען זײַנער אַן אַלטער באַקאַנטער
„אָקאָלאָדאָטשניק [קאַפּיטאַן פֿון פּאָליצײ־דיסטריקט]“, װאָס דוד האָט אים נישט אײן מאָל „גענתנט אין יד
אַרײַן“ סײַ אונטער אַ יום־טובֿ, סײַ אין די טעג פֿון אַ גאַנץ יאָר.
נישט נאָר אַ גוטער באַקאַנטער איז דאָס געװען, נאָר טאַקע, מ'קען
זאָגן, אַ גוטער פֿרײַנד. עס זענען געװען צײַטן, װאָס דער עסק
איז בײַ זײ געגאַנגען אױף „דו“, דאָס הײסט נישט, חס־ושלום, אַז
דוד האָט געזאָגט דעם „אָקאָלאָדאָטשניק“ << ו>>, נאָר פֿאַרקערט, דוד
אים „איר“, און ער דודן „דו“, און דאָס אַלײן איז דאָך שױן אַ
סימן, אַז מ'איז בײַם פּריץ אַ שטיקל חשובֿ... אױסער דעם דאָזיקן
„אָקאָלאָדאָטשניק“, זענען אַלע אַנדערע אָקאָלאָדאָטשנע נאַדזיראַטעלעס און
די אַלע איבעריקע פּאַרשױנען געװען פֿאַר שאַפּיראָן אינגאַנצן פֿרעמד.
עס האָט זיך אים אױסגעװיזן, אַז דאָס זענען מענטשן, װאָס
געהערן זיך מיט פּראַװאָזשיטעלסטװע גאָר נישט אָן. אײנער מיט אַ
ליסינע און מיט גוטע גרױע אױגן, נישט קײן גרױסע עפּאָלעטלעך,
זעט אױס עפּעס אַ מין „סודיאַ [судья: ריכטער]“, אָדער אַ „סודיעבנע סליעדאָװאַטעל [следователь: דעטעקטיװ]“,
אָדער גאָר אַ פֿרעדסעדאַטעל [председатель: פֿאָרזיצער] פֿון „אָקרוזשנע סוד [окружной суд: געריכט פֿון דיסטריקט]“, און נאָך אײנער אַ
פֿײַנער יונג מיט שײנע װאָנצעס, אַ אָפֿיציר, און אפֿשר אַ
„פּאָלקאָװניק“, נאָר, דאַכט זיך, אַז נישט גלאַט אַ פּאָלקאָװניק, נאָר אַ
זשאַנדאַרמסקי פּאָלקאָװניק...
אַן אַנדערן אױף שאַפּיראָס אָרט װאָלט אַזאַ זאַך אפֿשר נישט
אָנגערירט אין דער לינקער פּאה: לאָז זײַן אַ פּראָסטער פּאָלקאָװניק,
|