דער בלוטיקער שפּאַס
דאָס זעקס־און־דרײַסיקסטע קאַפּיטל: מענטשן־פֿליגן
אַרױסגעכאַפּט זיך פֿון דער הײם, אָדער פֿונעם „הקדש“, װי שׂרה
שאַפּיראָ האָט דאָס אָנגערופֿן, האָט ראַבינאָװיטש גענומען אַ איזװאָזטשיק
און געהײסן זיך פֿירן אַרױף, אָנגערופֿן די גאַס און נומער פֿונעם
הױז און, פֿאָרנדיק, האָט ער נישט אױפֿגעהערט צו פֿײַפֿן אַלץ דאָס
אײגענעם ניגון:
װדאָל פּאָ אוליציע שיראָקאָ
מאַלאַדאָי קוזניץ אידיאָט.
אָך אידיאָט ― אידיאָט ―
פּיעסניו ס'פּריסװיסטאָם פּאַיאָט...
[Вдоль по улице широкой
Молодой кузнец идет;
Ох! идет кузнец, идет,
Песни с посвистом поет.
― Петр Ершов (1815-1869)
אױף דער ברײטער גאַס
גײט אַ יונגער שמיד
ער גײט און גײט
און זינגט דאָס ליד מיט אַ פֿײַף.]
קענטיק, אַז ער איז געװען גאַנץ אױפֿגעלײגט און צופֿרידן מיט
זיך, מיט דעם שײנעם װאַרעמען ערבֿ־פּסחדיקן פֿרימאָרגן און מיט
דער גאַנצער װעלט אַרום און אַרום.
און ער האָט געהאַט מיט װאָס צו זײַן צופֿרידן. און ניט נאָר
צופֿרידן, נאָר טאַקע גליקלעך, װאָס גליקלעך הײסט: אַ קלײניקײט,
בעטי, די שײנע, די רײצנדע בעטי, איז זײַנע ― ער װײס עס פֿאַר
געװיס, אַזױ װי צװײ מאָל צװײ איז פֿיר!
די שװאַרצע קאַץ, װאָס איז געהאַט דורכגעלאָפֿן צװישן זײ
נאָך זײער באַגעגעניש אין טעאַטער, איז שױן לאַנג פֿאַרבײַ. די
װאָלקנס, װאָס האָבן געהאַט זיך אָנגערוקט נאָכדעם אױף זײער הימל,
זענען שױן לאַנג צעזײט געװאָרן, און צו די יונגע־לײַט האָט װידער
אַראָפּגעקוקט און געשמײכלט די זון, יענע ליכטיקע גאָלדענע זון,
װאָס באַלײַכט, װאָס דערװאַרעמט און דערפֿרישט נישט נאָר דעם גוף,
|
|
der blutiker shpas
dos zeks-un-draysikste kapitl: mentshn-flign
aroysgekhapt zikh fun der heym, oder funem "hekdesh'', vi shore
shapiro hot dos ongerufn, hot rabinovitsh genumen a izvoztshik
un geheysn zikh firn aroyf, ongerufn di gas un numer funem
hoyz un, forndik, hot er nisht oyfgehert tsu fayfn alts dos
eygenem nign:
vdol po ulitsye shiroko
maladoy kuznits idyot.
okh idyot ― idyot ―
pyesnyu s'prisvistom payot...
[�―доль по улице широкой
Молодой кузнец идет;
Ох! идет кузнец, идет,
Песни с посвистом поет.
― Петр �...ршов (1815-1869)
oyf der breyter gas
geyt a yunger shmid
er geyt un geyt
un zingt dos leyad mit a fayf.]
kentik, az er iz geven gants oyfgeleygt un tsufridn mit
zikh, mit dem sheynem varemen erB-peysekhdikn frimorgn un mit
der gantser velt arum un arum.
un er hot gehat mit vos tsu zayn tsufridn. un nit nor
tsufridn, nor take gliklekh, vos gliklekh heyst: a kleynikayt,
beti, di sheyne, di reytsnde beti, iz zayne ― er veys es far
gevis, azoy vi tsvey mol tsvey iz fir!
di shvartse kats, vos iz gehat durkhgelofn tsvishn zey
nokh zeyer bagegenish in teater, iz shoyn lang farbay. di
volkns, vos hobn gehat zikh ongerukt nokhdem oyf zeyer himl,
zenen shoyn lang tsezeyt gevorn, un tsu di yunge-layt hot vider
aropgekukt un geshmeykhlt di zun, yene likhtike goldene zun,
vos balaykht, vos dervaremt un derfrisht nisht nor dem guf,
|
דער בלוטיקער שפּאַס
דאָס זעקס־און־דרײַסיקסטע קאַפּיטל: מענטשן־פֿליגן
אַרױסגעכאַפּט זיך פֿון דער הײם, אָדער פֿונעם „הקדש“, װי שׂרה
שאַפּיראָ האָט דאָס אָנגערופֿן, האָט ראַבינאָװיטש גענומען אַ איזװאָזטשיק
און געהײסן זיך פֿירן אַרױף, אָנגערופֿן די גאַס און נומער פֿונעם
הױז און, פֿאָרנדיק, האָט ער נישט אױפֿגעהערט צו פֿײַפֿן אַלץ דאָס
אײגענעם ניגון:
װדאָל פּאָ אוליציע שיראָקאָ
מאַלאַדאָי קוזניץ אידיאָט.
אָך אידיאָט ― אידיאָט ―
פּיעסניו ס'פּריסװיסטאָם פּאַיאָט...
[Вдоль по улице широкой
Молодой кузнец идет;
Ох! идет кузнец, идет,
Песни с посвистом поет.
― Петр Ершов (1815-1869)
אױף דער ברײטער גאַס
גײט אַ יונגער שמיד
ער גײט און גײט
און זינגט דאָס ליד מיט אַ פֿײַף.]
קענטיק, אַז ער איז געװען גאַנץ אױפֿגעלײגט און צופֿרידן מיט
זיך, מיט דעם שײנעם װאַרעמען ערבֿ־פּסחדיקן פֿרימאָרגן און מיט
דער גאַנצער װעלט אַרום און אַרום.
און ער האָט געהאַט מיט װאָס צו זײַן צופֿרידן. און ניט נאָר
צופֿרידן, נאָר טאַקע גליקלעך, װאָס גליקלעך הײסט: אַ קלײניקײט,
בעטי, די שײנע, די רײצנדע בעטי, איז זײַנע ― ער װײס עס פֿאַר
געװיס, אַזױ װי צװײ מאָל צװײ איז פֿיר!
די שװאַרצע קאַץ, װאָס איז געהאַט דורכגעלאָפֿן צװישן זײ
נאָך זײער באַגעגעניש אין טעאַטער, איז שױן לאַנג פֿאַרבײַ. די
װאָלקנס, װאָס האָבן געהאַט זיך אָנגערוקט נאָכדעם אױף זײער הימל,
זענען שױן לאַנג צעזײט געװאָרן, און צו די יונגע־לײַט האָט װידער
אַראָפּגעקוקט און געשמײכלט די זון, יענע ליכטיקע גאָלדענע זון,
װאָס באַלײַכט, װאָס דערװאַרעמט און דערפֿרישט נישט נאָר דעם גוף,
|