שלום עליכם
דאָס אײן־און־דרײַסיקסטע קאַפּיטל
משוגע געװאָרן
שׂרה שאַפּיראָ האָט זיך ניט טועה געװען דערמיט, װאָס זי האָט
איר שליחות אַרױפֿגעלײגט אױף טומאַרקינען, אַז ער זאָל רעדן
מיטן קװאַרטיראַנט, װאָרעם װער װאָלט זיך דאָס אונטערנעמען, ניט
זײַענדיק קײן שדכן, רעדן װעגן אַזאַ „אײדעלע מאַטעריע“?
טומאַרקין, װי נאָר ער האָט דערהערט פֿון שׂרה שאַפּיראָ, װעגן
װאָס דאָ האַנדלט זיך, אַזױ האָבן די אױגן גענומען אַרױסלױפֿן
בײַ אים, װי די מײַזלעך, און יעדעס הערעלע באַזונדער האָט ער
גענומען גרײַזלען גיך־גיך, און האָט זי באַרויִקט, זי זאָל זײַן זיכער,
אַז ער װעט שױן מיט אים רעדן אַקוראַט, אַקוראַט.
― אָבער אײדל, פֿאַרשטעלט! ― האָט אים שׂרה אָנגעזאָגט אַ
מאָל צװאַנציק. ― און שטיל, קײנער זאָל ניט הערן.
― פֿאַרשטעלט, פֿאַרשטעלט! ― האָט ער איר צוגעגעבן, אַלײן
ניט הערנדיק, װאָס ער רעדט. ער האָט זיך שױן געריסן גײן
רעדן מיט אים טאַקע באַלד, די רגע. האָט אים שׂרה אָפּגעהאַלטן,
געגעבן אים נאָך אַ מאָל און נאָך אַ מאָל אַלץ די אײגענע
אינסטרוקציעס, װאָס ער זאָל רעדן, און װי אַזױ ער זאָל רעדן, װאָרעם
ס'איז ניט קײן שפּילכל, ס'איז אַן „אײדעלע מאַטעריע“...
― אַן „אײדעלע מאַטעריע“, ― האָט איר טומאַרקין נאָכגעזאָגט
איטלעכס װאָרט און דװקא הױך, אױף אַ קול.
― ששש... שרײַט ניט אַזױ הױך. װאָס שרײַט איר? מע װערט
פֿון אײַך ניט גליקלעך! ― שטילט אים אַן שׂרה. ― געדענקט־זשע,
בסוד, קײן בן־אָדם זאָל ניט װיסן!
טומאַרקין זאָגט איר נאָך איטלעכס װאָרט און קלײַבט זיך גײן
|
|
sholem aleykhem
dos eyn-un-draysikste kapitl
meshuge gevorn
shore shapiro hot zikh nit toye geven dermit, vos zi hot
ir shlikhes aroyfgeleygt oyf tumarkinen, az er zol redn
mitn kvartirant, vorem ver volt zikh dos unternemen, nit
zayendik keyn shadkhn, redn vegn aza "eydele materye''?
tumarkin, vi nor er hot derhert fun shore shapiro, vegn
vos do handlt zikh, azoy hobn di oygn genumen aroysloyfn
bay im, vi di mayzlekh, un yedes herele bazunder hot er
genumen grayzlen gikh-gikh, un hot zi baruikt, zi zol zayn zikher,
az er vet shoyn mit im redn akurat, akurat.
― ober eydl, farshtelt! ― hot im shore ongezogt a
mol tsvantsik. ― un shtil, keyner zol nit hern.
― farshtelt, farshtelt! ― hot er ir tsugegebn, aleyn
nit herndik, vos er redt. er hot zikh shoyn gerisn geyn
redn mit im take bald, di rege. hot im shore opgehaltn,
gegebn im nokh a mol un nokh a mol alts di eygene
instruktsyes, vos er zol redn, un vi azoy er zol redn, vorem
s'iz nit keyn shpilkhl, s'iz an "eydele materye''...
― an "eydele materye'', ― hot ir tumarkin nokhgezogt
itlekhs vort un davke hoykh, oyf a kol.
― shshsh... shrayt nit azoy hoykh. vos shrayt ir? me vert
fun aykh nit gliklekh! ― shtilt im an shore. ― gedenkt-zhe,
besod, keyn bn-odm zol nit visn!
tumarkin zogt ir nokh itlekhs vort un klaybt zikh geyn
|
שלום עליכם
דאָס אײן־און־דרײַסיקסטע קאַפּיטל
משוגע געװאָרן
שׂרה שאַפּיראָ האָט זיך ניט טועה געװען דערמיט, װאָס זי האָט
איר שליחות אַרױפֿגעלײגט אױף טומאַרקינען, אַז ער זאָל רעדן
מיטן קװאַרטיראַנט, װאָרעם װער װאָלט זיך דאָס אונטערנעמען, ניט
זײַענדיק קײן שדכן, רעדן װעגן אַזאַ „אײדעלע מאַטעריע“?
טומאַרקין, װי נאָר ער האָט דערהערט פֿון שׂרה שאַפּיראָ, װעגן
װאָס דאָ האַנדלט זיך, אַזױ האָבן די אױגן גענומען אַרױסלױפֿן
בײַ אים, װי די מײַזלעך, און יעדעס הערעלע באַזונדער האָט ער
גענומען גרײַזלען גיך־גיך, און האָט זי באַרויִקט, זי זאָל זײַן זיכער,
אַז ער װעט שױן מיט אים רעדן אַקוראַט, אַקוראַט.
― אָבער אײדל, פֿאַרשטעלט! ― האָט אים שׂרה אָנגעזאָגט אַ
מאָל צװאַנציק. ― און שטיל, קײנער זאָל ניט הערן.
― פֿאַרשטעלט, פֿאַרשטעלט! ― האָט ער איר צוגעגעבן, אַלײן
ניט הערנדיק, װאָס ער רעדט. ער האָט זיך שױן געריסן גײן
רעדן מיט אים טאַקע באַלד, די רגע. האָט אים שׂרה אָפּגעהאַלטן,
געגעבן אים נאָך אַ מאָל און נאָך אַ מאָל אַלץ די אײגענע
אינסטרוקציעס, װאָס ער זאָל רעדן, און װי אַזױ ער זאָל רעדן, װאָרעם
ס'איז ניט קײן שפּילכל, ס'איז אַן „אײדעלע מאַטעריע“...
― אַן „אײדעלע מאַטעריע“, ― האָט איר טומאַרקין נאָכגעזאָגט
איטלעכס װאָרט און דװקא הױך, אױף אַ קול.
― ששש... שרײַט ניט אַזױ הױך. װאָס שרײַט איר? מע װערט
פֿון אײַך ניט גליקלעך! ― שטילט אים אַן שׂרה. ― געדענקט־זשע,
בסוד, קײן בן־אָדם זאָל ניט װיסן!
טומאַרקין זאָגט איר נאָך איטלעכס װאָרט און קלײַבט זיך גײן
|