דער בלוטיקער שפּאַס
דאָס דרײַסיקסטע קאַפּיטל: געפֿונען זיך דער שאָדן
שׂרה שאַפּיראָ איז ניט פֿון די מאַמעס, װאָס שטעלן זיך אָפּ אין
מיטן װעג דאָרט, װוּ עס האַנדלט זיך אינעם גליק פֿון זײערע
קינדער. פֿאַרלױרן די האָפֿענונג אױף איר שװאָגער פֿאַמיליאַנט, האָט
זי געזוכט אַנדערע װעגן, אַנדערע מענטשן, און געפֿונען אײנעם
אַזעלכן, װאָס אױף אים װאָלט זי זיך געקאָנט פֿאַרלאָזן מער װי
אױף אַלעמען, אים װאָלט זי געמעגט פֿאַרטרױען איר סוד, װאָרעם
ער איז זײער אַן ערלעכער. אײן חסרון נאָר, װאָס ער איז שױן
צו אַן ערלעכער, און װאָס „צו“ ― איז איבעריק...
שׂרהס בעל־סוד איז געװען איר קװאַרטיראַנטס חבֿר,
טומאַרקין, דער לעצטער פֿון די דרײַצן מעדאַליסטן, װאָס האָבן אַזױ
לאַנג געװאַרט אױף אַן ענטפֿער פֿונעם מיניסטער אױף זײער
דרינגענדע טעלעגראַמע, ביז מע האָט זײ „אױסגעלאָװעט“ אײנציקװײַז, װי
די פֿישעלעך, און אַרױסגעשיקט, מחילה, פֿון שטאָט.
טומאַרקינען אין דאָס אָפּגעראָטן מער װי אַלעמען. ער האָט
„אָפּגענאַרט פֿאָניען“, געטאָגט דאָרט, װוּ ער האָט ניט גענעכטיקט,
און גענעכטיקט דאָרט, װוּ ער האָט ניט געטאָגט, אַרומגעטראָגן זיך
מיטן פּעקל פֿון אײן באַקאַנטן צום אַנדערן, געשלאָגן בלאַט מיטן
„סטאַרשי דװאָרניק[старший дворник: אַלטן סטרוזש]“, געהאַנדלט מיטן „אָקאָלאָדאָטשני [околодочні: זײַטיקע]“, געלעגן אין
גרעסטן פֿראָסט און געציטערט אױף אַ בױדעם ― מיט אײנעם װאָרט,
געגאַנגען אױף אַ שטריק און, דאַנקען השם־יתברך, איבערגעלעבט דעם
װינטער, װי עס לעבן אַ סך אַנדערע ייִדן אין דער הײליקער שטאָט,
הלװאַי װײַטער...
אַ קאָמעדיע געװען אָנצוקוקן דעם דאָזיקן נפֿש מיט די
|
|
der blutiker shpas
dos draysikste kapitl: gefunen zikh der shodn
shore shapiro iz nit fun di mames, vos shteln zikh op in
mitn veg dort, vu es handlt zikh inem glik fun zeyere
kinder. farloyrn di hofenung oyf ir shvoger familyant, hot
zi gezukht andere vegn, andere mentshn, un gefunen eynem
azelkhn, vos oyf im volt zi zikh gekont farlozn mer vi
oyf alemen, im volt zi gemegt fartroyen ir sod, vorem
er iz zeyer an erlekher. eyn khesorn nor, vos er iz shoyn
tsu an erlekher, un vos "tsu'' ― iz iberik...
shores bel-sud iz geven ir kvartirants khaver,
tumarkin, der letster fun di draytsn medalistn, vos hobn azoy
lang gevart oyf an entfer funem minister oyf zeyer
dringende telegrame, biz me hot zey "oysgelovet'' eyntsikvayz, vi
di fishelekh, un aroysgeshikt, mekhile, fun shtot.
tumarkinen in dos opgerotn mer vi alemen. er hot
"opgenart fonyen'', getogt dort, vu er hot nit genekhtikt,
un genekhtikt dort, vu er hot nit getogt, arumgetrogn zikh
mitn pekl fun eyn bakantn tsum andern, geshlogn blat mitn
"starshi dvornik[старший дворник: altn struzh]'', gehandlt
mitn "okolodotshni [околодо�^oyні: zaytike]'', gelegn in
grestn frost un getsitert oyf a boydem ― mit eynem vort,
gegangen oyf a shtrik un, danken hshm-yisborekh, ibergelebt dem
vinter, vi es lebn a sakh andere yidn in der heyliker shtot,
halevay vayter...
a komedye geven ontsukukn dem dozikn nefesh mit di
|
דער בלוטיקער שפּאַס
דאָס דרײַסיקסטע קאַפּיטל: געפֿונען זיך דער שאָדן
שׂרה שאַפּיראָ איז ניט פֿון די מאַמעס, װאָס שטעלן זיך אָפּ אין
מיטן װעג דאָרט, װוּ עס האַנדלט זיך אינעם גליק פֿון זײערע
קינדער. פֿאַרלױרן די האָפֿענונג אױף איר שװאָגער פֿאַמיליאַנט, האָט
זי געזוכט אַנדערע װעגן, אַנדערע מענטשן, און געפֿונען אײנעם
אַזעלכן, װאָס אױף אים װאָלט זי זיך געקאָנט פֿאַרלאָזן מער װי
אױף אַלעמען, אים װאָלט זי געמעגט פֿאַרטרױען איר סוד, װאָרעם
ער איז זײער אַן ערלעכער. אײן חסרון נאָר, װאָס ער איז שױן
צו אַן ערלעכער, און װאָס „צו“ ― איז איבעריק...
שׂרהס בעל־סוד איז געװען איר קװאַרטיראַנטס חבֿר,
טומאַרקין, דער לעצטער פֿון די דרײַצן מעדאַליסטן, װאָס האָבן אַזױ
לאַנג געװאַרט אױף אַן ענטפֿער פֿונעם מיניסטער אױף זײער
דרינגענדע טעלעגראַמע, ביז מע האָט זײ „אױסגעלאָװעט“ אײנציקװײַז, װי
די פֿישעלעך, און אַרױסגעשיקט, מחילה, פֿון שטאָט.
טומאַרקינען אין דאָס אָפּגעראָטן מער װי אַלעמען. ער האָט
„אָפּגענאַרט פֿאָניען“, געטאָגט דאָרט, װוּ ער האָט ניט גענעכטיקט,
און גענעכטיקט דאָרט, װוּ ער האָט ניט געטאָגט, אַרומגעטראָגן זיך
מיטן פּעקל פֿון אײן באַקאַנטן צום אַנדערן, געשלאָגן בלאַט מיטן
„סטאַרשי דװאָרניק[старший дворник: אַלטן סטרוזש]“, געהאַנדלט מיטן „אָקאָלאָדאָטשני [околодочні: זײַטיקע]“, געלעגן אין
גרעסטן פֿראָסט און געציטערט אױף אַ בױדעם ― מיט אײנעם װאָרט,
געגאַנגען אױף אַ שטריק און, דאַנקען השם־יתברך, איבערגעלעבט דעם
װינטער, װי עס לעבן אַ סך אַנדערע ייִדן אין דער הײליקער שטאָט,
הלװאַי װײַטער...
אַ קאָמעדיע געװען אָנצוקוקן דעם דאָזיקן נפֿש מיט די
|