שלום עליכם
דאָס אײן־און־צװאַנציקסטע קאַפּיטל: די גליקלעכע מאַמע
דעמזעלבן טאָג אױפֿדערנאַכט, אַז דוד איז נאָך ניט געװען
אין דער הײם און בעטי איז געװען בײַ זיך, אָנגעטאָן זיך גײן
אין טעאַטער אַרײַן, האָט זיך שׂרה שאַפּיראָ אַרײַנגעכאַפּט צום
קװאַרטיראַנט כּלומרשט אַכטונג געבן, אױב עס הײצט זיך אין הרובע,
און דערװײַל געמאַכט אַ שמועס מיט אים נאָך אַ מאָל װעגן דער
מומע די מיליאָנערשע. זי װײסט שױן אַפֿילו, װי אַזױ זי הײסט. לאה
רופֿט מען זי. (בײַם שלימזל קומט אױס ניט לאה, װי מע זאָגט
בײַ אונדז, נאָר ליאַ) און אַז דעם פֿעטער האָט מען גערופֿן אַבראַם
אַבראַמיטש...
שׂרה שטעלט אַװעק אירע אױגן אױפֿן קװאַרטיראַנט:
― װי איז דאָס מעגלעך? װי קאָן בײַ אונדז געמאָלט זײַן, אַז
דער טאַטע זאָל הײסן אַבֿרהם און דער זון אױך אַבֿרהם? ס'איז
נאָר בײַ גױים קאָן זײַן אַזאַ זאַך: דער טאַטע איװאַן און דער זון
איװאַן... איװאַן איװאַנאָװיטש...
ראַבינאָװיטש קוקט אױף דער מאַדאַם שאַפּיראָ װי אַ
פֿאַרשולדיקטער, כאָטש ער װײס ניט, אין װאָס איז אײגנטלעך זײַן זינד. אַ
גליק װאָס שׂרה אַלײן קומט אים צו הילף. זי מאַכט צו אים:
― סײַדן אײַער פֿעטער איז געבױרן געװאָרן שױן נאָך זײַן
טאַטנס טױט?
ראַבינאָװיטש כאַפּט זיך אָן אין דעם װי אַ מענטש, װאָס טרינקט
זיך:
― אמת, ריכטיק. מײַן פֿעטער איז געשטאָרבן אײדער זײַן
טאַטע איז געבױרן געװאָרן, דאָס הײסט איך װיל זאָגן, אַז זײַן
|
|
sholem aleykhem
dos eyn-un-tsvantsikste kapitl: di gliklekhe mame
demzelbn tog oyfdernakht, az Doved iz nokh nit geven
in der heym un beti iz geven bay zikh, ongeton zikh geyn
in teater arayn, hot zikh shore shapiro arayngekhapt tsum
kvartirant kloymersht akhtung gebn, oyb es heytst zikh in hrube,
un dervayl gemakht a shmues mit im nokh a mol vegn der
mume di milyonershe. zi veyst shoyn afile, vi azoy zi heyst. Leye
ruft men zi. (baym shlimzl kumt oys nit Leye, vi me zogt
bay undz, nor lya) un az dem feter hot men gerufn abram
abramitsh...
shore shtelt avek ire oygn oyfn kvartirant:
― vi iz dos meglekh? vi kon bay undz gemolt zayn, az
der tate zol heysn eyvrom un der zun oykh eyvrom? s'iz
nor bay goyem kon zayn aza zakh: der tate ivan un der zun
ivan... ivan ivanovitsh...
rabinovitsh kukt oyf der madam shapiro vi a
farshuldikter, khotsh er veys nit, in vos iz eygntlekh zayn zind. a
glik vos shore aleyn kumt im tsu hilf. zi makht tsu im:
― saydn ayer feter iz geboyrn gevorn shoyn nokh zayn
tatns toyt?
rabinovitsh khapt zikh on in dem vi a mentsh, vos trinkt
zikh:
― emes, rikhtik. mayn feter iz geshtorbn eyder zayn
tate iz geboyrn gevorn, dos heyst ikh vil zogn, az zayn
|
שלום עליכם
דאָס אײן־און־צװאַנציקסטע קאַפּיטל: די גליקלעכע מאַמע
דעמזעלבן טאָג אױפֿדערנאַכט, אַז דוד איז נאָך ניט געװען
אין דער הײם און בעטי איז געװען בײַ זיך, אָנגעטאָן זיך גײן
אין טעאַטער אַרײַן, האָט זיך שׂרה שאַפּיראָ אַרײַנגעכאַפּט צום
קװאַרטיראַנט כּלומרשט אַכטונג געבן, אױב עס הײצט זיך אין הרובע,
און דערװײַל געמאַכט אַ שמועס מיט אים נאָך אַ מאָל װעגן דער
מומע די מיליאָנערשע. זי װײסט שױן אַפֿילו, װי אַזױ זי הײסט. לאה
רופֿט מען זי. (בײַם שלימזל קומט אױס ניט לאה, װי מע זאָגט
בײַ אונדז, נאָר ליאַ) און אַז דעם פֿעטער האָט מען גערופֿן אַבראַם
אַבראַמיטש...
שׂרה שטעלט אַװעק אירע אױגן אױפֿן קװאַרטיראַנט:
― װי איז דאָס מעגלעך? װי קאָן בײַ אונדז געמאָלט זײַן, אַז
דער טאַטע זאָל הײסן אַבֿרהם און דער זון אױך אַבֿרהם? ס'איז
נאָר בײַ גױים קאָן זײַן אַזאַ זאַך: דער טאַטע איװאַן און דער זון
איװאַן... איװאַן איװאַנאָװיטש...
ראַבינאָװיטש קוקט אױף דער מאַדאַם שאַפּיראָ װי אַ
פֿאַרשולדיקטער, כאָטש ער װײס ניט, אין װאָס איז אײגנטלעך זײַן זינד. אַ
גליק װאָס שׂרה אַלײן קומט אים צו הילף. זי מאַכט צו אים:
― סײַדן אײַער פֿעטער איז געבױרן געװאָרן שױן נאָך זײַן
טאַטנס טױט?
ראַבינאָװיטש כאַפּט זיך אָן אין דעם װי אַ מענטש, װאָס טרינקט
זיך:
― אמת, ריכטיק. מײַן פֿעטער איז געשטאָרבן אײדער זײַן
טאַטע איז געבױרן געװאָרן, דאָס הײסט איך װיל זאָגן, אַז זײַן
|