שׂימחת־תּורה: אַ בילד
װאָס בײַ אַ ניכטערן אױף דער לונג, דאָס בײַ אַ שיכּורן אױף דער צונג.
(אַ ייִדיש שפּריכװאָרט)
א
― אַ שטילער מענטש, אַ גאַנץ ערלעכער, טשעפּעט נישט קײן פֿליג
אױף דער װאַנט, ― אָט דאָס האָט מען אױף אים געזאָגט אין כּתרילעװקע,
און דאָס איז ער געװען.
― איר קוקט ניט אױף אים, װאָס ער איז אַ נעבעכל, גאָט די נשמה
שולדיק ― שטילע װאַסער גראָבט טיף! ― אָט דאָס פֿלעגט זאָגן אױף אים
דער בעל־הבית זײַנער, רב לײבקע, אַ ייִד פֿון אַ שאַרפֿער קראָם, פֿון
גרױסן קרעדיט און פֿון שײנע מחותּנים.
― אַז אָך און װײ איז מיר מיט מײַן שלימזל, מישטײנס געזאָגט,
װוּ איך האָב ערגעץ אַ שׂונא, רבונו־של־עולם! ― אַזױ פֿלעגט זאָגן זײַן
װײַב קײלע־בײלע, װאָס האָט אַמאָל, מײדלװײַז, געשפּילט אַ ליבע מיט
מאָטל שפּרײַז, דעם מײדלשן שרײַבער, פֿאַרזעסן אַ מױד און קױם חתונה
געהאַט פֿאַר זרח־ברוך דעם נאמן, געװען בײַ אים דאָס אַנדערע װײַב, און
בכדי זי זאָל אים דערגײן די יאָרן מיט זײַנע קינדער פֿונעם ערשטן װײַב,
האָט זי אים אַלע יאָר געהאַט אַ קינד.
|
|
simkhas-Wurh: a bild
vos bay a nikhtern oyf der lung, dos bay a shikern oyf der tsung.
(a yidish shprikhvort)
#
― a shtiler mentsh, a gants erlekher, tshepet nisht keyn flig
oyf der vant, ― ot dos hot men oyf im gezogt in KTrilevke,
un dos iz er geven.
― ir kukt nit oyf im, vos er iz a nebekhl, got di neshome
shuldik ― shtile vaser grobt tif! ― ot dos flegt zogn oyf im
der balebos zayner, reb leybke, a yid fun a sharfer krom, fun
groysn kredit un fun sheyne makhetonem.
― az okh un vey iz mir mit mayn shlimzl, mishteyns gezogt,
vu ikh hob ergets a soyne, rbunu-shl-eulm! ― azoy flegt zogn zayn
vayb keyle-beyle, vos hot amol, meydlvayz, geshpilt a libe mit
motl shprayz, dem meydlshn shrayber, farzesn a moyd un koym khasene
gehat far zrH-borekh dem nemen, geven bay im dos andere vayb, un
bkhdi zi zol im dergeyn di yorn mit zayne kinder funem ershtn vayb,
hot zi im ale yor gehat a kind.
|
שׂימחת־תּורה: אַ בילד
װאָס בײַ אַ ניכטערן אױף דער לונג, דאָס בײַ אַ שיכּורן אױף דער צונג.
(אַ ייִדיש שפּריכװאָרט)
א
― אַ שטילער מענטש, אַ גאַנץ ערלעכער, טשעפּעט נישט קײן פֿליג
אױף דער װאַנט, ― אָט דאָס האָט מען אױף אים געזאָגט אין כּתרילעװקע,
און דאָס איז ער געװען.
― איר קוקט ניט אױף אים, װאָס ער איז אַ נעבעכל, גאָט די נשמה
שולדיק ― שטילע װאַסער גראָבט טיף! ― אָט דאָס פֿלעגט זאָגן אױף אים
דער בעל־הבית זײַנער, רב לײבקע, אַ ייִד פֿון אַ שאַרפֿער קראָם, פֿון
גרױסן קרעדיט און פֿון שײנע מחותּנים.
― אַז אָך און װײ איז מיר מיט מײַן שלימזל, מישטײנס געזאָגט,
װוּ איך האָב ערגעץ אַ שׂונא, רבונו־של־עולם! ― אַזױ פֿלעגט זאָגן זײַן
װײַב קײלע־בײלע, װאָס האָט אַמאָל, מײדלװײַז, געשפּילט אַ ליבע מיט
מאָטל שפּרײַז, דעם מײדלשן שרײַבער, פֿאַרזעסן אַ מױד און קױם חתונה
געהאַט פֿאַר זרח־ברוך דעם נאמן, געװען בײַ אים דאָס אַנדערע װײַב, און
בכדי זי זאָל אים דערגײן די יאָרן מיט זײַנע קינדער פֿונעם ערשטן װײַב,
האָט זי אים אַלע יאָר געהאַט אַ קינד.
|