בחפּזון (כאַפּנדיק)
אַ בריװ פֿון מנחם־מנדלען צו שלום־עליכם
כּי בחפּזון יצאת מארץ מצרים ― װאָרעם כאַפּנדיק ביסטו אַרױסגעגאַנגען פֿונעם לאַנד מצרים (דברים ט″ז נ′)
שלום לכּבֿוד ידידי היקר וכו′ וכו′ וכו′ מוהר″ר שלום־עליכם נ″י.
ראשית באתי להודיעכם, אַז איך בין, ברוך־השם,
בקװ־החײם־והשלום; השם־יתברך זאָל העלפֿן, מע זאָל תּמיד האָרכן אײנס פֿונעם
אַנדערן נאָר גוטס מיט בשׂורות־טובֿות ישועות־ונחמות, אָמן. והשנית,
הנה זײַט װיסן, אַז איך בין מיט גאָטס הילף אַ „מלך“, דאָס הײסט, איך
בין געקומען בשלום אױף פּסח אַהײם קײן כּתרילעװקע צו מײַן װײַב און
קינדער, צו מײַן שװער און שװיגער און צו אַלע מײַנע ליבע און געטרײַע,
און איך אײַל מיך, מײַן ליבער טײַערער פֿרײַנט, אײַך מודיע זײַן װעגן
דעם כאָטש אין קורצן, מחמת לאַנג מאַריך זײַן קאָן איך נישט, ס'איז ערבֿ
פּסח, און ערבֿ פּסח באַדאַרף אַ ייִד טאָן אַלצדינג בחפּזון, אױף
אײן פֿוס, װי אין פּסוק שטײט געשריבן: „כּי ― װאָרעם, בחפּזון ―
אײַלנדיק, יצאת ― ביסטו אַרױסגעגאַנגען, מאַרץ מצרים ― פֿונעם לאַנד
מצרים“. נאָר פֿון װאָס זאָל איך אײַך שרײַבן פֿריִער ― װײס איך אַלײן
נישט. מיר דאַכט, אַז אײדער עפּעס־װאָס בין איך מחויבֿ אײַך צו געבן
אַ שײנעם דאַנק און אַ גרױסן שבֿח פֿאַר אײַער קלוגער עצה, װאָס איר
|
|
bkhipozn (khapndik)
a briv fun mnHm-mndlen tsu shlum-elikhm
Ki bkhipozn its#T m#rts mitsrayem ― vorem khapndik bistu aroysgegangen
funem land mitsrayem (dbrim t″z n′)
sholem lekoved ididi hikr ukhu′ ukhu′ ukhu′ muhr″r shlum-elikhm n″i.
reyshes b#Ti lhudyekhm, az ikh bin, brukh-hshm,
bkv-hHeym-uhsholem; hshm-yisborekh zol helfn, me zol tomed horkhn eyns funem
andern nor guts mit bsures-tuBuT yeshues-unHmuT, omeyn. vehasheynes,
hnh zayt visn, az ikh bin mit gots hilf a "meylekh'', dos heyst, ikh
bin gekumen hasholem oyf peysekh aheym keyn KTrilevke tsu mayn vayb un
kinder, tsu mayn shver un shviger un tsu ale mayne libe un getraye,
un ikh ayl mikh, mayn liber tayerer fraynt, aykh moydiye zayn vegn
dem khotsh in kurtsn, makhmes lang marikh zayn kon ikh nisht, s'iz orev
peysekh, un orev peysekh badarf a yid ton altsding bkhipozn, oyf
eyn fus, vi in posek shteyt geshribn: "Ki ― vorem, bkhipozn ―
aylndik, its#T ― bistu aroysgegangen, marts mitsrayem ― funem land
mitsrayem''. nor fun vos zol ikh aykh shraybn frier ― veys ikh aleyn
nisht. mir dakht, az eyder epes-vos bin ikh mekhuyev aykh tsu gebn
a sheynem dank un a groysn shevekh far ayer kluger eytse, vos ir
|
בחפּזון (כאַפּנדיק)
אַ בריװ פֿון מנחם־מנדלען צו שלום־עליכם
כּי בחפּזון יצאת מארץ מצרים ― װאָרעם כאַפּנדיק ביסטו אַרױסגעגאַנגען פֿונעם לאַנד מצרים (דברים ט″ז נ′)
שלום לכּבֿוד ידידי היקר וכו′ וכו′ וכו′ מוהר″ר שלום־עליכם נ″י.
<<ראשית>> באתי להודיעכם, אַז איך בין, ברוך־השם,
בקװ־החײם־והשלום; השם־יתברך זאָל העלפֿן, מע זאָל תּמיד האָרכן אײנס פֿונעם
אַנדערן נאָר גוטס מיט בשׂורות־טובֿות ישועות־ונחמות, אָמן. <<והשנית>>,
הנה זײַט װיסן, אַז איך בין מיט גאָטס הילף אַ „מלך“, דאָס הײסט, איך
בין געקומען בשלום אױף פּסח אַהײם קײן כּתרילעװקע צו מײַן װײַב און
קינדער, צו מײַן שװער און שװיגער און צו אַלע מײַנע ליבע און געטרײַע,
און איך אײַל מיך, מײַן ליבער טײַערער פֿרײַנט, אײַך מודיע זײַן װעגן
דעם כאָטש אין קורצן, מחמת לאַנג מאַריך זײַן קאָן איך נישט, ס'איז ערבֿ
פּסח, און ערבֿ פּסח באַדאַרף אַ ייִד טאָן אַלצדינג <<בחפּזון>>, אױף
אײן פֿוס, װי אין פּסוק שטײט געשריבן: „כּי ― װאָרעם, בחפּזון ―
אײַלנדיק, יצאת ― ביסטו אַרױסגעגאַנגען, מאַרץ מצרים ― פֿונעם לאַנד
מצרים“. נאָר פֿון װאָס זאָל איך אײַך שרײַבן פֿריִער ― װײס איך אַלײן
נישט. מיר דאַכט, אַז אײדער עפּעס־װאָס בין איך מחויבֿ אײַך צו געבן
אַ שײנעם דאַנק און אַ גרױסן שבֿח פֿאַר אײַער קלוגער עצה, װאָס איר
|