דער מלך מיט דער מלכּה
אַ פּסחדיקער ראָמאַן אין פֿיר טײלן מיט אַן עפּילאָג
ערשטער טײל: דער מלך שדכנט זיך צו דער מלכּה
בײַ הענעך דעם סטאָליער אין פּאָדראַד איז אַ היץ. מע באַקט מצות,
דעם נגידס מצות, געװײנטלעך, אױפֿן ערשטן אױװן. אױפֿן ערשטן אױװן איז
בעסער און שענער און כּשרער און מער כּבֿוד, און טאַקע מער מיצװה אױך,
און װיבאַלד ס'איז בעסער און שענער און כּשרער און מער כּבֿוד און
מער מיצװה ― קומט דאָך דאָס דעם נגיד... הענעך אַלײן, דער
פּאָדראַטשיק הײסט דאָס, איז גאָרנישט דער הענעך, װאָס תּמיד. אױף זײַן געל
פּנים האָט זיך צעגאָסן אַ מין חן, די בעקלעך פֿלאַמען אים, און פֿון דער
נישט־צעקעמטער באָרד איז געװאָרן נאָך מער זשמוט ― אַ גאַנצער
קאָלטן.
― קינדער, לעבעדיק! לעבעדיק! ― טרײַבט אונטער הענעך די
העלפֿערס. ― קאַטשעט, רעדלט, זעצט די מצות, ס'איז דעם נגידס
מצות!...
דעם נגידס װײַב, שׂרה־זיסל די נגידית, אַ ייִדענע מיט אַ גױדער און
מיט פּערעלעך, װערט גרעבער װי לענגער. זי שטײט און קלערט, װיפֿל
זאָל זי איבערלאָזן די העלפֿערס: צװײ קערבלעך איז צו פֿיל, אַ קערבל
איז צו װינציק; אַכצן פּאַרשױן, אַ רובל מיט אַכציק ― װעט זײַן אַקוראַט
צי גריװנעס אױף אַ מענטשן...
|
|
der meylekh mit der malke
a peysekhdiker roman in fir teyln mit an epilog
ershter teyl: der meylekh shdkhnt zikh tsu der malke
bay henekh dem stolyer in podrad iz a hits. me bakt matses,
dem ngids matses, geveyntlekh, oyfn ershtn oyvn. oyfn ershtn oyvn iz
beser un shener un kosherer un mer koved, un take mer mitsve oykh,
un vibald s'iz beser un shener un kosherer un mer koved un
mer mitsve ― kumt dokh dos dem noged... henekh aleyn, der
podratshik heyst dos, iz gornisht der henekh, vos tomed. oyf zayn gel
ponem hot zikh tsegosn a min kheyn, di beklekh flamen im, un fun der
nisht-tsekemter bord iz gevorn nokh mer zhmut ― a gantser
koltn.
― kinder, lebedik! lebedik! ― traybt unter henekh di
helfers. ― katshet, redlt, zetst di matses, s'iz dem ngids
matses!...
dem ngids vayb, shore-zisl di negidis, a yidene mit a goyder un
mit perelekh, vert greber vi lenger. zi shteyt un klert, vifl
zol zi iberlozn di helfers: tsvey kerblekh iz tsu fil, a kerbl
iz tsu vintsik; akhtsn parshoyn, a rubl mit akhtsik ― vet zayn akurat
tsi grivnes oyf a mentshn...
|
דער מלך מיט דער מלכּה
אַ פּסחדיקער ראָמאַן אין פֿיר טײלן מיט אַן עפּילאָג
ערשטער טײל: דער מלך שדכנט זיך צו דער מלכּה
בײַ הענעך דעם סטאָליער אין פּאָדראַד איז אַ היץ. מע באַקט מצות,
דעם נגידס מצות, געװײנטלעך, אױפֿן ערשטן אױװן. אױפֿן ערשטן אױװן איז
בעסער און שענער און כּשרער און מער כּבֿוד, און טאַקע מער מיצװה אױך,
און װיבאַלד ס'איז בעסער און שענער און כּשרער און מער כּבֿוד און
מער מיצװה ― קומט דאָך דאָס דעם נגיד... הענעך אַלײן, דער
פּאָדראַטשיק הײסט דאָס, איז גאָרנישט דער הענעך, װאָס תּמיד. אױף זײַן געל
פּנים האָט זיך צעגאָסן אַ מין חן, די בעקלעך פֿלאַמען אים, און פֿון דער
נישט־צעקעמטער באָרד איז געװאָרן נאָך מער זשמוט ― אַ גאַנצער
קאָלטן.
― קינדער, לעבעדיק! לעבעדיק! ― טרײַבט אונטער הענעך די
העלפֿערס. ― קאַטשעט, רעדלט, זעצט די מצות, ס'איז דעם נגידס
מצות!...
דעם נגידס װײַב, שׂרה־זיסל די נגידית, אַ ייִדענע מיט אַ גױדער און
מיט פּערעלעך, װערט גרעבער װי לענגער. זי שטײט און קלערט, װיפֿל
זאָל זי איבערלאָזן די העלפֿערס: צװײ קערבלעך איז צו פֿיל, אַ קערבל
איז צו װינציק; אַכצן פּאַרשױן, אַ רובל מיט אַכציק ― װעט זײַן אַקוראַט
צי גריװנעס אױף אַ מענטשן...
|