די ערבֿ־פּסחיקע עמיגראַציע
א. אַרױס פֿון גן־עדן
― דאַנקען השם־יתברך, געפּטרט דעם פּורים געזונטערהײט און
מע קאָן שױן אָנהײבן אין זינען האָבן אַרײַנברענגען דעם פּסח אין אַ
גוטער שעה!
אַזױ האָט זיך אָנגערופֿן די מאַמע צו זיך אַלײן אױף מאָרגן נאָך
שושן־פּורים און אױסגעקוקט מיט די אױגן אַלע װינקעלעך אין זאַל,
אַרומגעגאַנגען און געזוכט אַן אָרט, װי אַ הון בשעת זי דערפֿילט, אַז
זי באַדאַרף זיך לײגן. אין עטלעכע טעג אַרום איז באַשאַפֿן געװאָרן
אַביסל הײ מיט צװײ קלעצלעך, און אױף די קלעצלעך ― אַ שפּאָגל־נײַ
דײזשקעלע, איבערגעדעקט מיט אַ גראָבן נאָר אַ װײַסן ציכטיקן לײַװנט,
און מיך האָט מען צוגערופֿן אינאײנעם מיטן טאַטן און אָנגעזאָגט אַ
מאָל דרײַסיק, איך זאָל זיך גאָרניט דערװעגן ניט צוגײן פֿון דער נאָענט,
ניט אַ קוק טאָן פֿון דער װײַטן, ניט אַ שמעק טאָן אַפֿילו „אין יענעם
װינקל אַרײַן“. און טאַקע באַלד נאָכדעם איז צוגעמאַכט געװאָרן די
טיר פֿון זאַל, און אונדז בײדן, מיך מיטן טאַטן, האָט מען געבעטן
מחילה, מיר זאָלן זיך אָפּטראָגן פֿון דאַנען אין אַ גוטער שעה אין אַ
מזלדיקער און מער נישט אַרײַנטרעטן אין זאַל אַרײַן ביז פּסח.
פֿון דער מינוט אָן האָט דער זאַל באַקומען בײַ מיר אין די אױגן
דװקא גאָר אַ באַזונדער חן, און עס האָט מיך אַהינצו געצױגן, װי
אַ מאַגנעט, און איך האָב באַקומען אַ שטאַרקן חשק אַ קוק טאָן אַהינצו,
אין „יענעם װינקל אַרײַן“, כאָטש פֿון דער װײַטן. אַװעקשטעלן זיך פֿון
|
|
di orev-psHike emigratsye
#. aroys fun gn-edn
― danken hshm-yisborekh, geptrt dem purem gezunterhayt un
me kon shoyn onheybn in zinen hobn araynbrengen dem peysekh in a
guter sho!
azoy hot zikh ongerufn di mame tsu zikh aleyn oyf morgn nokh
shushn-purim un oysgekukt mit di oygn ale vinkelekh in zal,
arumgegangen un gezukht an ort, vi a hoyn bshas zi derfilt, az
zi badarf zikh leygn. in etlekhe teg arum iz bashafn gevorn
abisl hey mit tsvey kletslekh, un oyf di kletslekh ― a shpogl-nay
deyzhkele, ibergedekt mit a grobn nor a vaysn tsikhtikn layvnt,
un mikh hot men tsugerufn in#eynem mitn tatn un ongezogt a
mol draysik, ikh zol zikh gornit dervegn nit tsugeyn fun der noent,
nit a kuk ton fun der vaytn, nit a shmek ton afile "in yenem
vinkl arayn''. un take bald nokhdem iz tsugemakht gevorn di
tir fun zal, un undz beydn, mikh mitn tatn, hot men gebetn
mekhile, mir zoln zikh optrogn fun danen in a guter sho in a
mzldiker un mer nisht arayntretn in zal arayn biz peysekh.
fun der minut on hot der zal bakumen bay mir in di oygn
davke gor a bazunder kheyn, un es hot mikh ahintsu getsoygn, vi
a magnet, un ikh hob bakumen a shtarkn kheyshek a kuk ton ahintsu,
in "yenem vinkl arayn'', khotsh fun der vaytn. avekshteln zikh fun
|
די ערבֿ־פּסחיקע עמיגראַציע
א. אַרױס פֿון גן־עדן
― דאַנקען השם־יתברך, געפּטרט דעם פּורים געזונטערהײט און
מע קאָן שױן אָנהײבן אין זינען האָבן אַרײַנברענגען דעם פּסח אין אַ
גוטער שעה!
אַזױ האָט זיך אָנגערופֿן די מאַמע צו זיך אַלײן אױף מאָרגן נאָך
שושן־פּורים און אױסגעקוקט מיט די אױגן אַלע װינקעלעך אין זאַל,
אַרומגעגאַנגען און געזוכט אַן אָרט, װי אַ הון בשעת זי דערפֿילט, אַז
זי באַדאַרף זיך לײגן. אין עטלעכע טעג אַרום איז באַשאַפֿן געװאָרן
אַביסל הײ מיט צװײ קלעצלעך, און אױף די קלעצלעך ― אַ שפּאָגל־נײַ
דײזשקעלע, איבערגעדעקט מיט אַ גראָבן נאָר אַ װײַסן ציכטיקן לײַװנט,
און מיך האָט מען צוגערופֿן אינאײנעם מיטן טאַטן און אָנגעזאָגט אַ
מאָל דרײַסיק, איך זאָל זיך גאָרניט דערװעגן ניט צוגײן פֿון דער נאָענט,
ניט אַ קוק טאָן פֿון דער װײַטן, ניט אַ שמעק טאָן אַפֿילו „אין יענעם
װינקל אַרײַן“. און טאַקע באַלד נאָכדעם איז צוגעמאַכט געװאָרן די
טיר פֿון זאַל, און אונדז בײדן, מיך מיטן טאַטן, האָט מען געבעטן
מחילה, מיר זאָלן זיך אָפּטראָגן פֿון דאַנען אין אַ גוטער שעה אין אַ
מזלדיקער און מער נישט אַרײַנטרעטן אין זאַל אַרײַן ביז פּסח.
פֿון דער מינוט אָן האָט דער זאַל באַקומען בײַ מיר אין די אױגן
דװקא גאָר אַ באַזונדער חן, און עס האָט מיך אַהינצו געצױגן, װי
אַ מאַגנעט, און איך האָב באַקומען אַ שטאַרקן חשק אַ קוק טאָן אַהינצו,
אין „יענעם װינקל אַרײַן“, כאָטש פֿון דער װײַטן. אַװעקשטעלן זיך פֿון
|