די ערשטע קאָמונע ― אַ מעשׂה לכּבֿוד פּסח
א. אַ מענטש װערט מיט אַלצדינג געװױנט
הערט איר? ס'איז גאָר נישטאָ די צרה אױף דער װעלט, װאָס אַ
מענטש זאָל מיט איר ניט קאָנען געװױנט װערן. דאַכט זיך, װאָס קאָן
שױן זײַן ערגער פֿון צײנװײטיק? פֿונדעסטװעגן קאָן איך אײַך
ברענגען אַ ראַיה פֿון מײַן רבין רב מאָניש. מײַן רבי רב מאָניש האָט געזאָגט, אַז
װען ער זאָל חלילה לײַדן אױף צײנװײטיק, װאָלט ער זיך מעשׂה
אָנגעטאָן. כּך הוה. אַז ס'איז געקומען די צײַט, װאָס ער האָט אָנגעהױבן
רײַסן זיך אױף די צײן, האָט ער תּחילת געשריגן נישט מיט זײַן קול,
געקראָכן אױף די גלײַכע װענט, אַרומגעטאַנצט איבער דער שטוב און
צעטריבן דעם גאַנצן חדר אַהײם. אױף מאָרגן, אַז מיר זײַנען געקומען אין
חדר אַרײַן, האָבן מיר אים געטראָפֿן מיט אַן אונטערגעבונדענער באַק
און מיט אַן אױפֿגעטראָגענער ליפּ, און ער האָט שױן געקרעכצט
שטילערהײט. אױף איבערמאָרגן זײַנען שױן געװען בײַ אים אַרומגעלײגט
בײדע באַקן מיט קישעלעך, דאָס פּנים האָט געגלאַנצט, װי באַשמירט
מיט פּוטער, און געזעסן איז ער שטיל, װי אַ קעצעלע, ניט
אַרױסגעלאָזט אַפֿילו קײן פּיפּס.
― װאָס הערט זיך, רבי, מיט אײַער צאָן?
― װאָסער צאָן? ― מאַכט צו אונדז דער רבי מיט אַ ביטער
שמײכעלע: ― עס רײַסן מיך שױן, ברוך־השם, אַלע צײן.
איך האָב דאָס אײַך געבראַכט אַהער, בכדי עס זאָל אײַך קײן
|
|
di ershte komune ― a mayse lekoved peysekh
#. a mentsh vert mit altsding gevoynt
hert ir? s'iz gor nishto di tsore oyf der velt, vos a
mentsh zol mit ir nit konen gevoynt vern. dakht zikh, vos kon
shoyn zayn erger fun tseynveytik? fundestvegn kon ikh aykh
brengen a raye fun mayn rebn reb monish. mayn rebi reb monish hot gezogt, az
ven er zol kholile laydn oyf tseynveytik, volt er zikh mayse
ongeton. kakh have. az s'iz gekumen di tsayt, vos er hot ongehoybn
raysn zikh oyf di tseyn, hot er tkhiles geshrign nisht mit zayn kol,
gekrokhn oyf di glaykhe vent, arumgetantst iber der shtub un
tsetribn dem gantsn kheyder aheym. oyf morgn, az mir zaynen gekumen in
kheyder arayn, hobn mir im getrofn mit an untergebundener bak
un mit an oyfgetrogener lip, un er hot shoyn gekrekhtst
shtilerhayt. oyf ibermorgn zaynen shoyn geven bay im arumgeleygt
beyde bakn mit kishelekh, dos ponem hot geglantst, vi bashmirt
mit puter, un gezesn iz er shtil, vi a ketsele, nit
aroysgelozt afile keyn pips.
― vos hert zikh, rebi, mit ayer tson?
― voser tson? ― makht tsu undz der rebi mit a biter
shmeykhele: ― es raysn mikh shoyn, brukh-hshm, ale tseyn.
ikh hob dos aykh gebrakht aher, bkhdi es zol aykh keyn
|
די ערשטע קאָמונע ― אַ מעשׂה לכּבֿוד פּסח
א. אַ מענטש װערט מיט אַלצדינג געװױנט
הערט איר? ס'איז גאָר נישטאָ די צרה אױף דער װעלט, װאָס אַ
מענטש זאָל מיט איר ניט קאָנען געװױנט װערן. דאַכט זיך, װאָס קאָן
שױן זײַן ערגער פֿון צײנװײטיק? פֿונדעסטװעגן קאָן איך אײַך
ברענגען אַ ראַיה פֿון מײַן רבין רב מאָניש. מײַן רבי רב מאָניש האָט געזאָגט, אַז
װען ער זאָל חלילה לײַדן אױף צײנװײטיק, װאָלט ער זיך מעשׂה
אָנגעטאָן. כּך הוה. אַז ס'איז געקומען די צײַט, װאָס ער האָט אָנגעהױבן
רײַסן זיך אױף די צײן, האָט ער תּחילת געשריגן נישט מיט זײַן קול,
געקראָכן אױף די גלײַכע װענט, אַרומגעטאַנצט איבער דער שטוב און
צעטריבן דעם גאַנצן חדר אַהײם. אױף מאָרגן, אַז מיר זײַנען געקומען אין
חדר אַרײַן, האָבן מיר אים געטראָפֿן מיט אַן אונטערגעבונדענער באַק
און מיט אַן אױפֿגעטראָגענער ליפּ, און ער האָט שױן געקרעכצט
שטילערהײט. אױף איבערמאָרגן זײַנען שױן געװען בײַ אים אַרומגעלײגט
בײדע באַקן מיט קישעלעך, דאָס פּנים האָט געגלאַנצט, װי באַשמירט
מיט פּוטער, און געזעסן איז ער שטיל, װי אַ קעצעלע, ניט
אַרױסגעלאָזט אַפֿילו קײן פּיפּס.
― װאָס הערט זיך, רבי, מיט אײַער צאָן?
― װאָסער צאָן? ― מאַכט צו אונדז דער רבי מיט אַ ביטער
שמײכעלע: ― עס רײַסן מיך שױן, ברוך־השם, אַלע צײן.
איך האָב דאָס אײַך געבראַכט אַהער, בכדי עס זאָל אײַך קײן
|